Dennis zoekt betere balans tussen nieuwe bieren en klassiekers

30 januari 2019

Januari is ten einde en Bierista Dennis Hofman heeft zijn eerste overpeinzingen in 2019 achter de rug! En, zo schatten we in, heeft Dennis in deze blog een thema bij de kop dat meerdere bierliefhebbers bekend zal voorkomen.

door Dennis Hofman

De eerste twee weken van januari heb ik geen alcohol gedronken. Niet omdat het dry january was, of omdat het nodig was, maar gewoon omdat het kon. In de derde week van januari was het Eurosonic/Noorderslag weekend in Groningen. Dus dat betekende samen met de line up-commissie van Kadepop (Gronings muziekfestival) muziek kijken en zien of er nog interessante acts voor ons tussen zaten. Hoe je het ook wendt of keert, daar hoot een biertje bij.

Klassiekers

In de twee weken zonder alcohol gingen mijn werkzaamheden in de slijterij wel gewoon door. In die weken ben ik tot nieuwe inzichten gekomen. Er verschijnen steeds meer bijzondere bieren op de markt. Als slijterij wil je mee gaan in de trend en dus komen die spannende nieuwe bieren in het schap. Het zijn geweldige bieren; niks op aan te merken. De belangstelling voor deze nieuwe bieren, drukt steeds meer klassieke bieren van Nederlandse en Belgische brouwerijen van de plank.

Ik geloof niet dat dit een bewuste keuze is. Veel klanten komen af en toe binnen wandelen om te kijken of er nog iets nieuws is. Dan wordt er vaak vanuit gegaan dat deze klanten op zoek zijn naar moeilijk verkrijgbare bieren, die vier sterren of meer scoren in de rating-apps. Voor dit soort bieren wordt grif zeven tot tien euro betaald. Als er voor een Nederlands bier drie tot vier euro neergeteld moet worden, gaan de wenkbrauwen vaak omhoog.

Basis uit het oog verloren

Tijdens het bestellen besefte ik mij dat er in Nederland en België zoveel goede, interessante bieren zijn, die ik nog nooit heb geproefd. Ik ben volledig mee gegaan in de trend van de moeilijke verkrijgbare bieren met de meest uiteenlopende complexe smaken, die hoog gewaardeerd worden door de biergeeks. Op dat moment besefte ik me dat ik de basis wat uit het oog verloren was. Op een terras gaat een Westmalle tripel er natuurlijk altijd wel in. En zo zijn er natuurlijk wel meer klassiekers uit de Lage Landen te benoemen!

Op zoek naar balans

In dit verhaal is natuurlijk geen goed of fout. Je mag het helemaal zelf weten hoe je hierin staat en wat je koopt of drinkt. Wat ik me wel afvraag is: wanneer is de markt verzadigd? Wat kan er allemaal nog komen en verzonnen worden door de brouwerijen wereldwijd. Of hoe kan de speciaalbier liefhebber nog blijven verbazen? De tijd zal het leren. Nogmaals dit is mijn gedachte en absoluut geen kritiek op wie of wat dan ook. Voor mezelf heb ik bepaald dat ik de gulden middenweg neem. Dat houdt in dat ik regelmatig blijf proeven van 'standaardbieren', die betaalbaar en breed verkrijgbaar zijn. En natuurlijk blijf ik ook regelmatig mijn zintuigen prikkelen door te snoepen van bijzondere en complexe bieren. Ik ben benieuwd of ik de enige ben, die op zoek is naar deze balans. Of is dit verhaal ook voor jou herkenbaar?