Uwe Kalms , Nederland

"Witbier, een van de bieren waarop de Belgen zo trots zijn. Terecht, het is een heel fris zomerbier, ideaal voor op terras. De vraag is of ook uit Nederland een goed witbier kan komen… In dit geval van de Amsterdamse brouwerij ’t IJ. De kleur is prachtig strogeel, bijna iets te donker voor deze stijl, de schuim wit maar niet erg stabiel. Het aroma is fris met toetsen van citroen en een vleugje korianderzaad. De smaak is even fris en ook de citroen speelt weer mee. Maar nu komt ook de gist naar voren – voor mijn gevoel iets te sterk. Dit geeft een bloemachtig smaakje dat mij niet bevalt. Maar toch is dit een goede zomerse dorstlesser. Niet verkeerd. "

"Nog niet lang geleden waren Dubbels de meest gedronken speciaalbieren van Nederland. Inmiddels is dit wat veranderd omdat de ‘Craft Beer Revolution’ ook Nederland heeft bereikt en we behoorlijk wat meer bierstijlen hebben om er uit te kiezen, maar ook omdat Dubbels vandaag een touch van ‘oubollig’ hebben. En toch zijn Dubbels nog steeds een vast onderdeel van het bierlandschap en vele brouwers hebben een Dubbel in de aanbieding. Ook het ’T IJ. Je vindt in dit bier alles terug, wat een Dubbel karakteriseert, maar niet zo als je ’t eigenlijk zou willen. Het aroma – en ook de smaak – van gebrand karamel overheerst. Tuurlijk moet ie present zijn, maar hij hoeft ingebonden te zijn in de body van een Dubbel. Hier lijkt die wat opgezet en is zeker niet licht, zoals het etiket het aangeeft. Ik denk dat hier iets te veel bruine suiker in is gegaan. "

"De uitstraling van de bieren van ’T IJ is geniaal; eenvoudig, herkenbaar en bijna al iconisch. Dat is knap en ik ben er fan! Nu ga je zeggen dat je je niet door een etiket mag laten beïnvloeden als je een bier test. Klopt, maar toch vind ik dat een goed bier ook een goed jasje verdient! Tripels worden vaak als oubollig en niet meer echt van deze tijd gezien. Dat is jammer, want het is ten eerste een heel erg smaakvolle en complexe bierstijl en ten tweede een van de Belgische klassiekers die speciaalbier in Nederland op hun weg naar succes hebben geholpen. Het lijkt dus ook logisch dat ’T IJ met de ‘Zatte’ een ode op deze bierstijl heeft gebrouwen. De tripel ligt dicht bij de originele stijl en dat zie je al bij het inschenken; goudgeel, troebel en gekroond met een dikke witte schuimkraag. Ook het aroma blijft in stijl. De zoet moutige kant staat in evenwicht met de fruitig kruidige kant. Sinas en een vleugje rijpe abrikoos, het typisch kruidige gistaroma en wat verse biscuit in de achtergrond, ronden het geheel af. Zoete mout- en fruitsmaken worden door kruidige tonen begeleid en zorgen samen met het hoge koolzuurgehalte voor een fris en soepel mondgevoel dat laat vergeten dat we hier met een best sterk bier te doen hebben. Alleen een lichte metaalsmaak past niet in het positieve beeld, jammer! Als je een klassieke Tripel van Nederlandse bodem zoekt en een lekker bier om ‘s avonds van te genieten – hier is ie! "

"Welke bier geek houd nou niet van Trappistenbieren? Zeker, waarschijnlijk niet van allemaal. En dat is logisch als je maar kijkt hoeveel er inmiddels zijn. Een van de ‘jongere’ Trappistenbieren is het Blond van Achel uit België. Maar je moet wel weten dat Achel tot 1918 al bier had gebrouwen – hellemaal zonder (bier-) traditie is dit klooster dus niet! De kleur van de blonde is, verrassing, blond. Wel met een mooi tintje abrikoos. Schim is wit en redelijk stabiel. Het aroma is behoorlijk complex als je op zoek gaat, maar ook gewoon lekker moutig-kruidig als je even een snufje neemt. Ik was (natuurlijk) op zoek… en dan vindt je roze grapefruit, verse gember, ananas en een vleugje honing. Helaas ook een idee van paardendekens. Maar gezien we in een klooster zijn zal het wel ;-) De smaak is even rijk aan nuances: citroen is duidelijk, maar ook exotische vruchten, witte peper, kruiden en een behoorlijke portie jenever achtige alcohol vormen een behoorlijk goed gebalanceerd bier met een duidelijk bittere afdronk. "

"Ha, da gaan we weer. Een Tripel. Voor velen zijn Tripels wat oubollig en heel traditioneel. Dat klopt ook (en beetje), maar ze zijn vooral heel moeilijk te maken! Het speel met mouten, gisten en kruiden is niet makkelijk. Een goed uitgebalanceerde Tripel is dus een mooi stuk brouwcultuur! Even kijken, het Affligem Tripel heeft de typische kleur van een Tripel: donkerblond, bijna alsof je een abrikoos sap met wat water mengt. Troebel is het, logisch, de gist speelt hier een belangrijk rol, en de schuim is dik, wit en stabiel. Het aroma stelt me dan toch en beetje teleur. Een Tripel zou eigenlijk veel uitgesprokener ruiken. Kruidig is het, ja. Droog gras dat in de zon ligt ruik je heel goed en verse biscuit, ook wat groene banaan, maar het geheel blijft wat té ‘easy’. Hier is een bier dat voor de massa gebrouwen is, lijkt het. In de smaak vindt je weer de biscuit en de kandij terug, maar ook de banaan speelt nog steeds en rol. Het geheel gaat toch iets te veel richting zoet. Dat zullen de meeste niet erg vinden, ik houd van droge, pure Tripels. Dit bier is lekker, door gestylt om voor de massa aantrekkelijk te zijn. "

"Wie me kent, weet het: ik houd van IPA’s. Wat is dan leuker als een IPA te testen voor Bierista? Het bier is IPA-typisch troebel en heeft een diep oranje kleur. Het schuim is fijn, licht gebroken wit en stabiel. Dat is prima. Maar dan komt de paradediscipline voor dit soort bier: het aroma! Mijn neus wordt onmiddellijk gebombardeerd met citrus, ananas, de schil van pomelo en een vleugje pijnboomhars. Helaas is alles niet zo vers zoals je dat van een Amerikaanse IPA verwacht. Het is natuurlijk moeilijk voor brouwers uit de VS om hun bieren perfect naar Europa te leveren, maar het kan zeker beter dan in dit geval. De smaak gaat in de lijn van het aroma verder, maar wordt verreikt door tonen van gras en een lichte karamel smaak. De bitterheid is voor een IPA doorsnee, maar komt wat hard over. De nasmaak heeft iets van likken aan een grapefruitschil. Zeker een bier dat je prima kunt drinken, maar persoonlijk verwacht ik meer van een IPA. "

"Zoek je naar een alternatief voor de toch behoorlijk saaie Nederlandse pilsjes? Dan heb je hier een echte aanrader. Deze lichte blonde biedt dat wat men bij de gewone Lagers helaas niet vindt – karakter! De kleur laat al zien dat hier meer in zit: mooi donkerblond met een fijne goudgele gloei, gekroond van een fijne witte schuimkraag die helaas niet te stabiel is. Het aroma is vooral fris met tonen van citrus en witte bessen, maar word mooi gebalanceerd door lichte aroma’s van mout. In de mond is het dan volledig duidelijk dat dit bier een fantastische compagnon voor op terras is. Ook hier is zijn citrusvruchten toonaangevend. Ook hier zorgt de fijne moutsmaak voor een goed evenwicht. En de licht bittere afdronk maak het perfect. "

"Italië is het land van smaken en aroma’s... en wijn. Maar er zijn steeds meer kleine brouwerijen die hier bieren van uitstekende kwaliteit brouwen. Het Moretti is echter geen van deze… Het is een product van Heineken Italië (waar in principe niks mis mee is want de technische kwaliteit is hoog), maar het is een bier, gebrouwen voor de grote massa en moet dus aan de smaak van bijna iedereen voldoen. Dat je dan niks speciaals meer kan brouwen lijkt logisch. En dat proef je - het Moretti is niets meer dan een dorstlesser voor hete dagen, niks waar je enthousiast van wordt of zal genieten. Vlak en onuitgesproken. Het beste is het al iconische etiket… "

"Een typisch witbier dat als referentie voor deze stijl mag gelden. Zijn frisse aroma wordt gekenmerkt door het fris-zure van citroen en sinas en het pittig-kruidige van koriander. Het mondgevoel is zacht, wat door een relatief laag koolzuurgehalte komt. De smaak is typisch voor een witbier; licht zuur en heel erg verfrissend. De bitterheid van de gebruikte sinasschil komt laat, maar blijft redelijk lang op je tong hangen. Dit witbier is goed uitgebalanceerd, maar de koriander kan, als het bier warmer wordt, de overhand winnen en iets te scherp worden. Voor velen een referentie voor deze bierstijl. "

"De dragers in he haven van London, de Porters, - ik ben even in de 17de eeuw – waren behoorlijk toughe mannen. De hele dag lossen wat de schepen uit de hele wereld naar Engeland brachten. Bij dag en bij nacht. Dat doe je niet zomaar… dat is echt zwaar werk. Werk dat erom vraagt, dat de mensen ook goed gevoed zijn. Een deel van de vergoeding was dus bier. Geen gewoon bier – nee – een krachtig bier met lage alcoholgehalte. Het Porter. Nu is het alcoholgehalte van het Nightporter met 8% niet echt laag, maar de tijden zijn ook niet meer de zelfde ;-) Deze Nightporter is nog een met het oude logo, dus al wat gerijpt, maar dat is zeker geen nadeel in dit geval. De kleur is diep donker, bijna zwart en iets te donker voor een traditioneel Porter, de schuimkraag is koffiekleurig, fijn maar stabiel. In de neus ontploft een Nespresso koffie-cupje, ondersteunt van een Haags Hopje. En dit geheel geniet je dan voor een open haart (het bier is dus zacht rokerig). Zeer aangenaam. De smaak blijft in deze lijn, koffie, karamel, drop en een bittertje van pure chocola en een idee van kersen. Complex, maar in perfecte balans en Nou, tenminst vandaag zou ik ook Porter kunnen worden… "