Uwe Kalms , Nederland

"Een hoppy Pale Ale... de kleine, ondergewaardeerde broer van het IPA. Maar dat is niet juist omdat de grensen tussen Session IPA’s, Hoppy Pale Ales, IPA’s en Imperial en Dubbel IPA’s vloeiend in elkaar over gaan. Dus even kijken waar hier de focus zou moeten liggen: op de hop natuurlijk! Verse, intense hop ondersteund van een fijne mout ‘backbone’. En wat geeft ons het Pandora uit Utrecht? Qua uitzien al heel veel, mooie donker gouden kleur en een fijne witte schimkraag. Dat gaat ge goede kant uit… toch? Nejain, als de Duitsers zeggen , zeker is het aroma niet vervelend, maar ook niet zo uitgesproken als ik verwachte. Droog gras, bessen en wat vochtige kelder. Misschien is mijn flesje toch al wat te oud. De smaak gaf als eerst een mandje vol met bramen die al snel verdween, ook het fruit gom was al snel weg en maakt plaats voor een droge, grazige smaak die in je keel blijft plakken. Ook de alcoholgehalte lijkt hoger dan die is. Prima bier, zeker nog beter als die vers is – maar ik heb zo een gevoel van: niet vlees, niet vis… "

"De Duitse variant van een tarwebier, het Weizenbier of Weissbier, is naar het Pils en het Helles de meest gedronken biertype in Duitsland. En ook in Nederland zitten deze fruitig-frisse dorstlessers sinds enkele jaren in de lift. Maar met het brouwen van deze biersoort hebben de Nederlandse brouwers toch wat moeite... Heel weinig bieren in ons land kunnen met de Duitse en Oostenrijkse originelen concurreren. En als je het origineel niet kan evenaren, dan moet je het misschien ‘interpreteren’. Jopen heeft dit met het Malle Babbe gedaan. Een Weizen met Saphyr hop gebrouwen – dus hop-forward – eigenlijk niet wat je verwacht van een Weizen. Maar je ziet het direct, dit donkerblond bier heeft (voor een Weizen) weinig schuim en relatief weinig perlage. Ook de geur is atypisch. De citrus toetsen van de hop domineren het aroma, de kruidigheid zit ergens achter en de typische banaan speelt maar een bijrol. Niet echt Weizen – maar ook niet vervelend! In de smaak neemt de citrus nog meer van het toneel in beslag. Bijna als een citroen-sorbet. Ver in de achtergrond wat karamel. Iets te zuur voor mijn doen (in dit geval). En dat hop bittertje hoort ook niet in een (traditioneel) Weizen – wel in dit bier! Nee, als je een Weizen verwacht word je hier waarschijnlijk niet gelukkig – dat is jammer, want je zou er wel gelukkig kunnen worden met dit bier. @Jopen: laat het “Weizen” in de naam vallen en alles wordt goed ☺ "

"De dragers in he haven van London, de Porters, - ik ben even in de 17de eeuw – waren behoorlijk toughe mannen. De hele dag lossen wat de schepen uit de hele wereld naar Engeland brachten. Bij dag en bij nacht. Dat doe je niet zomaar… dat is echt zwaar werk. Werk dat erom vraagt, dat de mensen ook goed gevoed zijn. Een deel van de vergoeding was dus bier. Geen gewoon bier – nee – een krachtig bier met lage alcoholgehalte. Het Porter. Nu is het alcoholgehalte van het Nightporter met 8% niet echt laag, maar de tijden zijn ook niet meer de zelfde ;-) Deze Nightporter is nog een met het oude logo, dus al wat gerijpt, maar dat is zeker geen nadeel in dit geval. De kleur is diep donker, bijna zwart en iets te donker voor een traditioneel Porter, de schuimkraag is koffiekleurig, fijn maar stabiel. In de neus ontploft een Nespresso koffie-cupje, ondersteunt van een Haags Hopje. En dit geheel geniet je dan voor een open haart (het bier is dus zacht rokerig). Zeer aangenaam. De smaak blijft in deze lijn, koffie, karamel, drop en een bittertje van pure chocola en een idee van kersen. Complex, maar in perfecte balans en Nou, tenminst vandaag zou ik ook Porter kunnen worden… "

"Ken je de spreuk “the best of both worlds”? Ik vond deze spreuk nooit (ja, ik kan overdrijven ;-)) zo van toepassing als hier. Het Gajes staat hier op Bierista als “Blond” – en het is zeker blond! – volgens de brouwerij zelf is het een “Zwaar Blond”, op Untappd staat Gajes als “Belgian Tripel” vermeldt, het lijkt dus behoorlijk moeilijk om dit bier in een categorie te stoppen. Dus even proeven! De schuimontwikkeling is enorm, de bubbels behoorlijk groot, het bier donkerblond en troebel. De aromaontwikkeling is ook enorm! Citrus, lemon Grass, tonen van exotische vruchten maar ook kruidige koriandertonen vormen een complex aromaconstruct dat perfect in balans is. Een kruising tussen Tripel en IPA… De smaak gaat hier gewoon verder, fris-bitter, kruidig-pittig, astringent alsof je aan de binnenkant van een gedroogde sinasschil likt. De Engelse hebben een mooi woord hiervoor: tart. Zo, wat is het nu? Voor mij is het een Strong Belgian Ale met een behoorlijke slag IPA. Maar wat veel meer is: het is een geweldig bier waar ik erg van heb genoten! "

"Italië is het land van smaken en aroma’s... en wijn. Maar er zijn steeds meer kleine brouwerijen die hier bieren van uitstekende kwaliteit brouwen. Het Moretti is echter geen van deze… Het is een product van Heineken Italië (waar in principe niks mis mee is want de technische kwaliteit is hoog), maar het is een bier, gebrouwen voor de grote massa en moet dus aan de smaak van bijna iedereen voldoen. Dat je dan niks speciaals meer kan brouwen lijkt logisch. En dat proef je - het Moretti is niets meer dan een dorstlesser voor hete dagen, niks waar je enthousiast van wordt of zal genieten. Vlak en onuitgesproken. Het beste is het al iconische etiket… "

"Je kent ze zeker, de reclamespots waar de man van werk naar huis komt en zich met een heerlijk koel pilsje beloont. En laat eerlijk zijn, dat lijkt misschien een cliché maar zo ver is het dan toch niet van de werkelijkheid. Dat klopt ook voor mijzelf – ik kan heerlijk van een dorstlessende Pils genieten – en nu even kijken of de Tiger uit Singapore hier een rol kan spelen. Het bier is kraakhelder, goudgeel, alleen de schuimstabiliteit is niet perfect. De geur is – laat maar zeggen: discreet, weinig spannend met een hele kleine boterachtige zijgeur die me irriteert. Waar als je dorstig van werk komt – ruik je dan wel nauwkeurig aan je bier? Dus even een slokje nemen en in gedachten net tuis zijn: heerlijk koud, dan proef je weinig en de Tiger lost prima je dorst. Maar de slagtanden laat deze tijger niet zien. Behoorlijk vlak en onuitgesproken. Zodra hij wat warmer word, komt een onaangename zoetigheid naar voren – dus snel drinken zolang hij nog koud is. Te drinken maar geen topper. Er zijn betere ‘lekker-thuiskomen-en-een-biertje-pakken’ bieren. "

"Net Dubbels getest voor PINT, en nu deze. De Brugse Zot Dubbel van de Halve Maan in Brugge. De naam laat in ieder geval iets moois verwachten… De kleur is mooi donker kastanje en de schimkraag licht crèmekleurig en van goede stabiliteit. Hellemaal prima! Het aroma is dan ook typisch voor Dubbels, moutig, geroosterd, wat koffie en chocola en weinig geur van gist, afgezien van een subtiel vleugje banaan. Zoek je wat verder vind je een pittig drop geurtje dat goed ingebonden is. De smaak gaat in de lijn van een traditioneel en niet erg spannend bier verder: mout-zoet (weliswaar minder plakkerig dan vele andere Dubbels), geroosterd brood, rozijnen en vijgen en koffie strijden tegen een redelijke hop bitterheid. Ook de alcohol is duidelijk present en je hebt de indruk dat dit bier zwaarder is dan de 7,5%. Als je alles bij elkaar neemt, dan is dit een klassieke Dubbel die perfect in zijn stijl past. Deze Zot is niet erg spannend maar dat hoeft ook niet. Een bovengemiddelde Dubbel. "

"Ha, da gaan we weer... een fruitbier! Niet mijn ding, maar even objectief hiernaar kijken! Fruitlambics horen natuurlijk integraal in onze bierlandschap, en een echte kriek is een heerlijke dorstlesser in de zomer. Maar dan verwerk je echte fruit in je brouwproces. Fruitsap in het bier kippen vind ik dan wat minder ‘fijn’. Ik zou een bier als het Lindemans Cassis dus in de categorie Radler stoppen – in een fruitlambic hoort voor mij echte fruit. Goed, terug naar het bier. De kleur diep donker rood en het bier is troebel – niet echt mooi als je eerlijk bent. Behalve de mooie roze schuimkraag misschien. De geur is overduidelijk Cassis – zwarte bes dus. In elk andere bier een Off-flavour dat een bier meteen zal diskwalificeren. Hier mag het, maar aangenaam…? Gelukkig is het basisbier een Lambic, anders was dit over-zoete bier (voor mij) hellemaal niet meer te drinken. Sorry Lindemans – jullie maken echt enkele heel mooie bieren – maar dit hier hoeft niet… het is trouwens wel girlfriend-proof…. "

"Zoek je naar een alternatief voor de toch behoorlijk saaie Nederlandse pilsjes? Dan heb je hier een echte aanrader. Deze lichte blonde biedt dat wat men bij de gewone Lagers helaas niet vindt – karakter! De kleur laat al zien dat hier meer in zit: mooi donkerblond met een fijne goudgele gloei, gekroond van een fijne witte schuimkraag die helaas niet te stabiel is. Het aroma is vooral fris met tonen van citrus en witte bessen, maar word mooi gebalanceerd door lichte aroma’s van mout. In de mond is het dan volledig duidelijk dat dit bier een fantastische compagnon voor op terras is. Ook hier is zijn citrusvruchten toonaangevend. Ook hier zorgt de fijne moutsmaak voor een goed evenwicht. En de licht bittere afdronk maak het perfect. "

"Witbier, een van de bieren waarop de Belgen zo trots zijn. Terecht, het is een heel fris zomerbier, ideaal voor op terras. De vraag is of ook uit Nederland een goed witbier kan komen… In dit geval van de Amsterdamse brouwerij ’t IJ. De kleur is prachtig strogeel, bijna iets te donker voor deze stijl, de schuim wit maar niet erg stabiel. Het aroma is fris met toetsen van citroen en een vleugje korianderzaad. De smaak is even fris en ook de citroen speelt weer mee. Maar nu komt ook de gist naar voren – voor mijn gevoel iets te sterk. Dit geeft een bloemachtig smaakje dat mij niet bevalt. Maar toch is dit een goede zomerse dorstlesser. Niet verkeerd. "