Uwe Kalms , Nederland

"Ken je de spreuk “the best of both worlds”? Ik vond deze spreuk nooit (ja, ik kan overdrijven ;-)) zo van toepassing als hier. Het Gajes staat hier op Bierista als “Blond” – en het is zeker blond! – volgens de brouwerij zelf is het een “Zwaar Blond”, op Untappd staat Gajes als “Belgian Tripel” vermeldt, het lijkt dus behoorlijk moeilijk om dit bier in een categorie te stoppen. Dus even proeven! De schuimontwikkeling is enorm, de bubbels behoorlijk groot, het bier donkerblond en troebel. De aromaontwikkeling is ook enorm! Citrus, lemon Grass, tonen van exotische vruchten maar ook kruidige koriandertonen vormen een complex aromaconstruct dat perfect in balans is. Een kruising tussen Tripel en IPA… De smaak gaat hier gewoon verder, fris-bitter, kruidig-pittig, astringent alsof je aan de binnenkant van een gedroogde sinasschil likt. De Engelse hebben een mooi woord hiervoor: tart. Zo, wat is het nu? Voor mij is het een Strong Belgian Ale met een behoorlijke slag IPA. Maar wat veel meer is: het is een geweldig bier waar ik erg van heb genoten! "

"Belgische bieren zijn sinds kort cultureel werelderfgoed. En Tripels hebben daaraan zeker bijgedragen. Een complexe bierstijl en heel populair, dat is zeker een stuk drinkbare cultuur. De St. Bernardus Tripel laat direct bij het schenken zien, dat het een echte Tripel is: troebel, oranjekleurig en bekroont met een mooi wit schuim. Het aroma is een fantastische mix van banaan, groene appel, witte druif, kruidnagel, anijs en een idee van toffee. Complex en diep. De smaak is fijn en kruidig, heeft een licht fruitig zuurtje en eindigt met een peperig droge bitterheid zoals het hoort. Veel Tripels zijn gewoon te zoet. Deze niet. Het alcoholgehalte is continu present, maar zeker nier overheersend. "

"Zoek je naar een alternatief voor de toch behoorlijk saaie Nederlandse pilsjes? Dan heb je hier een echte aanrader. Deze lichte blonde biedt dat wat men bij de gewone Lagers helaas niet vindt – karakter! De kleur laat al zien dat hier meer in zit: mooi donkerblond met een fijne goudgele gloei, gekroond van een fijne witte schuimkraag die helaas niet te stabiel is. Het aroma is vooral fris met tonen van citrus en witte bessen, maar word mooi gebalanceerd door lichte aroma’s van mout. In de mond is het dan volledig duidelijk dat dit bier een fantastische compagnon voor op terras is. Ook hier is zijn citrusvruchten toonaangevend. Ook hier zorgt de fijne moutsmaak voor een goed evenwicht. En de licht bittere afdronk maak het perfect. "

"De dragers in he haven van London, de Porters, - ik ben even in de 17de eeuw – waren behoorlijk toughe mannen. De hele dag lossen wat de schepen uit de hele wereld naar Engeland brachten. Bij dag en bij nacht. Dat doe je niet zomaar… dat is echt zwaar werk. Werk dat erom vraagt, dat de mensen ook goed gevoed zijn. Een deel van de vergoeding was dus bier. Geen gewoon bier – nee – een krachtig bier met lage alcoholgehalte. Het Porter. Nu is het alcoholgehalte van het Nightporter met 8% niet echt laag, maar de tijden zijn ook niet meer de zelfde ;-) Deze Nightporter is nog een met het oude logo, dus al wat gerijpt, maar dat is zeker geen nadeel in dit geval. De kleur is diep donker, bijna zwart en iets te donker voor een traditioneel Porter, de schuimkraag is koffiekleurig, fijn maar stabiel. In de neus ontploft een Nespresso koffie-cupje, ondersteunt van een Haags Hopje. En dit geheel geniet je dan voor een open haart (het bier is dus zacht rokerig). Zeer aangenaam. De smaak blijft in deze lijn, koffie, karamel, drop en een bittertje van pure chocola en een idee van kersen. Complex, maar in perfecte balans en Nou, tenminst vandaag zou ik ook Porter kunnen worden… "

"De uitstraling van de bieren van ’T IJ is geniaal; eenvoudig, herkenbaar en bijna al iconisch. Dat is knap en ik ben er fan! Nu ga je zeggen dat je je niet door een etiket mag laten beïnvloeden als je een bier test. Klopt, maar toch vind ik dat een goed bier ook een goed jasje verdient! Tripels worden vaak als oubollig en niet meer echt van deze tijd gezien. Dat is jammer, want het is ten eerste een heel erg smaakvolle en complexe bierstijl en ten tweede een van de Belgische klassiekers die speciaalbier in Nederland op hun weg naar succes hebben geholpen. Het lijkt dus ook logisch dat ’T IJ met de ‘Zatte’ een ode op deze bierstijl heeft gebrouwen. De tripel ligt dicht bij de originele stijl en dat zie je al bij het inschenken; goudgeel, troebel en gekroond met een dikke witte schuimkraag. Ook het aroma blijft in stijl. De zoet moutige kant staat in evenwicht met de fruitig kruidige kant. Sinas en een vleugje rijpe abrikoos, het typisch kruidige gistaroma en wat verse biscuit in de achtergrond, ronden het geheel af. Zoete mout- en fruitsmaken worden door kruidige tonen begeleid en zorgen samen met het hoge koolzuurgehalte voor een fris en soepel mondgevoel dat laat vergeten dat we hier met een best sterk bier te doen hebben. Alleen een lichte metaalsmaak past niet in het positieve beeld, jammer! Als je een klassieke Tripel van Nederlandse bodem zoekt en een lekker bier om ‘s avonds van te genieten – hier is ie! "

"Welke bier geek houd nou niet van Trappistenbieren? Zeker, waarschijnlijk niet van allemaal. En dat is logisch als je maar kijkt hoeveel er inmiddels zijn. Een van de ‘jongere’ Trappistenbieren is het Blond van Achel uit België. Maar je moet wel weten dat Achel tot 1918 al bier had gebrouwen – hellemaal zonder (bier-) traditie is dit klooster dus niet! De kleur van de blonde is, verrassing, blond. Wel met een mooi tintje abrikoos. Schim is wit en redelijk stabiel. Het aroma is behoorlijk complex als je op zoek gaat, maar ook gewoon lekker moutig-kruidig als je even een snufje neemt. Ik was (natuurlijk) op zoek… en dan vindt je roze grapefruit, verse gember, ananas en een vleugje honing. Helaas ook een idee van paardendekens. Maar gezien we in een klooster zijn zal het wel ;-) De smaak is even rijk aan nuances: citroen is duidelijk, maar ook exotische vruchten, witte peper, kruiden en een behoorlijke portie jenever achtige alcohol vormen een behoorlijk goed gebalanceerd bier met een duidelijk bittere afdronk. "

"Als je niets, of weinig over bier weet, dan zijn bieren afkomstig van een Trappisten brouwerij meestal soort van een heilige koe. Inmiddels weet ik het beter en weet ik natuurlijk, dat er helemaal geen Trappisten stijl is. Wat ik wil zeggen, dat elke bier dat is gebrouwen door trappisten een nieuwe én andere ervaring is. Daar maakt het Isid’or zeker geen uitzondering. Ter gelegenheid van het 125 jarige bestaan van de brouwerij heeft La Trappe dit bier gebrouwen en ten eren van de eerste brouwmeester broeder Isidorus heeft het zijn naam gekregen. Dit Belgische Ale is helder en heeft een mooie koperen kleur die tegen het licht gehouden in diep oranje verandert. De schuim is wit, fijn en stabiel. Het aroma word gekenmerkt door karamel en een van de gist afkomstige kruidigheid. Deze twee dingen vind je ook in de smaak terug. Het bier is dus aan de zoete kant zonder te plakkerig te worden. De afdronk is weliswaar zoet maar heeft ook en een lichte droog-hoppige finish. Mooi bier. "

"Een typisch witbier dat als referentie voor deze stijl mag gelden. Zijn frisse aroma wordt gekenmerkt door het fris-zure van citroen en sinas en het pittig-kruidige van koriander. Het mondgevoel is zacht, wat door een relatief laag koolzuurgehalte komt. De smaak is typisch voor een witbier; licht zuur en heel erg verfrissend. De bitterheid van de gebruikte sinasschil komt laat, maar blijft redelijk lang op je tong hangen. Dit witbier is goed uitgebalanceerd, maar de koriander kan, als het bier warmer wordt, de overhand winnen en iets te scherp worden. Voor velen een referentie voor deze bierstijl. "

"Net Dubbels getest voor PINT, en nu deze. De Brugse Zot Dubbel van de Halve Maan in Brugge. De naam laat in ieder geval iets moois verwachten… De kleur is mooi donker kastanje en de schimkraag licht crèmekleurig en van goede stabiliteit. Hellemaal prima! Het aroma is dan ook typisch voor Dubbels, moutig, geroosterd, wat koffie en chocola en weinig geur van gist, afgezien van een subtiel vleugje banaan. Zoek je wat verder vind je een pittig drop geurtje dat goed ingebonden is. De smaak gaat in de lijn van een traditioneel en niet erg spannend bier verder: mout-zoet (weliswaar minder plakkerig dan vele andere Dubbels), geroosterd brood, rozijnen en vijgen en koffie strijden tegen een redelijke hop bitterheid. Ook de alcohol is duidelijk present en je hebt de indruk dat dit bier zwaarder is dan de 7,5%. Als je alles bij elkaar neemt, dan is dit een klassieke Dubbel die perfect in zijn stijl past. Deze Zot is niet erg spannend maar dat hoeft ook niet. Een bovengemiddelde Dubbel. "

"De Duitse variant van een tarwebier, het Weizenbier of Weissbier, is naar het Pils en het Helles de meest gedronken biertype in Duitsland. En ook in Nederland zitten deze fruitig-frisse dorstlessers sinds enkele jaren in de lift. Maar met het brouwen van deze biersoort hebben de Nederlandse brouwers toch wat moeite... Heel weinig bieren in ons land kunnen met de Duitse en Oostenrijkse originelen concurreren. En als je het origineel niet kan evenaren, dan moet je het misschien ‘interpreteren’. Jopen heeft dit met het Malle Babbe gedaan. Een Weizen met Saphyr hop gebrouwen – dus hop-forward – eigenlijk niet wat je verwacht van een Weizen. Maar je ziet het direct, dit donkerblond bier heeft (voor een Weizen) weinig schuim en relatief weinig perlage. Ook de geur is atypisch. De citrus toetsen van de hop domineren het aroma, de kruidigheid zit ergens achter en de typische banaan speelt maar een bijrol. Niet echt Weizen – maar ook niet vervelend! In de smaak neemt de citrus nog meer van het toneel in beslag. Bijna als een citroen-sorbet. Ver in de achtergrond wat karamel. Iets te zuur voor mijn doen (in dit geval). En dat hop bittertje hoort ook niet in een (traditioneel) Weizen – wel in dit bier! Nee, als je een Weizen verwacht word je hier waarschijnlijk niet gelukkig – dat is jammer, want je zou er wel gelukkig kunnen worden met dit bier. @Jopen: laat het “Weizen” in de naam vallen en alles wordt goed ☺ "